Elin İyisi İtin Dayısı Olmaz!

Elin İyisi İtin Dayısı Olmaz!

Türk tarihinde yıllarca kendinden olmayanlara tanınan imtiyazlara, kendinden olana çevirdiği dirseğin sonuçlarına bugün hala katlanmak zorunda kaldığımızın sıkıntısını yaşıyoruz.

Eger dostlarına, kardeşlerine karşı şiddetli, şedid; ötekilere, kendinden olmayanlara karşı merhametli, tahammülkâr, sevimli ve toleranslı bir davranış sergileniyor ise bu bir yapı bozumudur biline.

Kusurlarını bildiğin, tanıdığın, senden olanla bir yol çizmek varken; elin iyisine meyil verip, devşirmelerin cirit attığı, sana ait olmayacak meydanlarda ne zaman nereden ne gelecek endişesiyle diken üstünde kalmak neden?

Bu devşirmeler her daim ahlak, din, namus ve adalet dersi verirler. Ama yapılan güzel işleri takdir etmezler, görmezden gelirler. Çünkü samimi değiller.

Üstelik elalem hırsızına, arsızına, tabir-i caizse kapıdaki itine sahip çıkarken, “Bizim olanı geri almaya geldik” demeyi geçtim biz bizden olana sahip çıkarız diyemiyorsak o zaman bu işte bir yanlışlık yok, bu yanlışlıkta bir iş var demektir.

Velhasıl;
Bizden olan kötüde olsa bize kokmaz. Bilin ki elin iyisi itin dayısı olmaz! beyler..

Yukarı çıkardıklarımız ipi geri göndermesede yinede birlik olalım, ancak sapla samanı da ayıralım. Her tarih gibi, şahsi tarih de utançla dolmasın. Başınmızı yar ama fes içinde kalsın. Dirliğimiz bozulmasın.

Çünkü aile içinde kötü toprağına seninde tohum attığındır, elbet suyunu değiştirir huyunu değiştirir, yola yaren edersin. Huyunu suyunu bilmediğin el iyisiyle dostunu yolundan edersin…

Selam ve dua ile…