Gönüller Bir Olsun Yeter…

Gönüller Bir Olsun Yeter…

Yüreği güzel insanların varlığı insana güç veriyor. Mesafelerin uzaklığı, gönül bağına engel değil. Sanırım sosyal zenginliğimizin altında da bu yatıyor…

Ne mekan darlığı ne mesafelerin uzaklığı bir olan gönülleri ıraklaştıramaz… Binlerce kilometre uzaklıktan bir söylenen alo ile, uzaklar yakınlaşır, yürekler ısınır… Belki şuan sevdiklerinize kilometrelerce uzaktasın ama bu onu düşünmemeye , onunla bir şeyler paylaşmamaya yahut onunla gülmemeye mani değil. Yeter ki arada bir gönül bağı olsun her şey kolayca çözülür…

Bazı insanların muhabbeti, sevgisi öyle güzel ki… Bir kez onlarla gönül bağı kurmuşsan ömrünce sadece onları istiyor onları anıyorsun..
Unutmak ise böyle insanlar mevzu bahis ise, anlamı meçhul bir kelimeye dönüşüyor..

Dil çıplak olmasaydı, söz edep giyerdi. Dil hakaret eder her şeyi söyler, gönül kırar fakat bağı koparmaz.. Edepsizlik kalbi kırmaktan beter eder ve bağları koparır.

Gönül bağı için ne gözün görmesi, ne de elin değmesi, sadece yüreğin sevmesi yeter. “Gönül bağı sağlamsa, yürekte güzeldir, yolda, yolculukta..” Gönülde olan yük değildir. Neyi, kimi seversen Allah için sev yük olmaz. O seni sen onu Allah için seveceksin ki yük hafif, gönlün huzur dolsun. insan sevdiğinde çiçek açar sevildiğinde cennet yaşar. O’nun (s.a.v) gibi ilk günkü gibi kördüğüm gibi vesselam . . .

Pandemiyle birlikte kişisel mesafemizin de açıldığı bu bayramda gönül bağımızın açılmaması ümidiyle.

Selam ve dua ile…