Gürlüyorsunuz lakin kirliliğiniz bir kulak çöpüne bakıyor!

Gürlüyorsunuz lakin kirliliğiniz bir kulak çöpüne bakıyor!

“Gerçek, ayakkabılarını giymeden yalan, dünyayı üç kez dolaşır” sözündeki gibi yalan haber doğru bilgiden kat kat daha hızlı yayılıyor. Her gün, yalan kovalamaktan yorulduk artık. Ülkemizde yaşanan pozitif gündemi konuşamaz olduk. Konuşsak da ertesi güne bile taşınmıyor, sabun köpüğü kadar sosyal medya gündemi olmaktan öte gidemiyor.

Buna mukabil hiç kimseye zerre miskal faydası olmayan yalan yanlış şeyler ülkenin en önemli gündemine dönüşebiliyor. Son örneği, “Tügva Belgeleri” haberi…

Yalan dünya diyoruz gel gör ki gerçek gibi yaşıyoruz. Bu kadar da olmaz dediğimiz her ne varsa gün gün hepsini yaşıyor, yine de şaşıyoruz!

Bu kitlenin adı değişiyor ama dertleri asla değişmiyor. Bugün TÜGVA, yarın başka bir vakıf, başka bir hoca, biliyoruz ki asıl dertleri başka. Aslında bunların korkuları, Milli ve manevi değerlerimize sahip çıkan vakıflarımızda yetişen gençlik…

Her gün biraz daha fazla; zulüm sıradanlaşıyor, haksızlık kanıksatılıyor, yalan yaygınlaşıyor. Ve yeryüzünde hakkı, adaleti ve eşitliği tesis etmek için gönderilmiş olan insan yırtıcı bir canavara dönüşüyor.

İyi değilsiniz, tutuşuyorsunuz ama cürmünüz kadar. Gürlüyorsunuz lakin kirliliğiniz bir kulak çöpüne bakıyor. Esiyorsunuz bu esme bahçeye asılmış, gözlük kılıfı kadar.

Önce ağız hijyenine dikkat ediniz! Bu ülkenin onurunu ayağa kaldıran vatanseverlerin karşısında sadece toz kaldıran olduğunuzu unutmayınız!

Belki bu da bir yöntem. Şeytan besmele çekenin yanında durmaz gider ama yine de şeytanlığını yapar.

Düşünüyorum da, bu şeytanları çok mu önemsiyoruz acaba. Şeytanlaşmış, insan kılığında yaratıklar, şeytan fikirli işler ile meşgul oluyorlar ve o kadar saldırıyorlar ki, onlara bu kadar reaksiyon göstererek vakit kaybediyoruz gibime geliyor.

“Her insan nefsinin çobanıdır. Nefsini özgür bırakırsan ya şeytan kapar ya da şeytanlaşmış insanlar.” (Ebu Umudani) Nefsine hakim olan insanın takvası artar, Allah rızasını gözetir, cahillik yapmaz, sükût eder, yalandan uzaklaşır.

Hal-i pür melalimiz o ki, her gün bir yalanın peşinden sürüklenen bu mecrada ve ülkede doğrunun, hakikatin bir önemi kalmıyor artık. Kanmak istemeyeni hiçbir mantık kandıramaz ise görünen ve anlaşılan o ki, ray’dan çıkanlar gönüllü olarak yol’dan çıkmış. Görülecek, işitilecek, tadılacak, okunacak, yazılacak, yapılacak o kadar çok şey birikiyor ki, bundan sonra hayatımın bütün bunlara yetişmeyeceğinden korkuyorum.

La teşbih ve la temsil, tabiri caizse “şeytan taşlamaktan” yeri geliyor “tetikte olmaktan” tam manasıyla muhabbeti huzurla yapamıyoruz. Hayr ola, şerler defola, feraset refikimiz ola…

Selam ve dua ile…