Kopardık ömür takviminden bir yaprak daha

Kopardık ömür takviminden bir yaprak daha

Bir yıl daha bitti. Düşlerimiz, tasalarımız, yarım kalmış hayallerimiz…

Her yıl ; Biraz daha kısalıyor bir öncekinden. Bana mı öyle geliyor? Yoksa daha mı hızlı ilerliyor zaman, insan yaşlanırken.
Kimi zaman eksildik, sevdiklerimizin gidişiyle ağladık bazen. Kopardık ömür takviminden bir yaprak daha. Yetişmek ne mümkün zamanın hızına ; bir rüzgardı, esip geçti. Ömürden bir gün daha bitti.

Ağzını açan herkes eski yıla atıp-tutuyor, verip veriştiriyor. Herkesin canı yanıyor, herkes haklı, herkes mazlum, herkes kırgın, herkes üzgün.. 2020′ nin suçu yok ki. O bir kisve, o bir perde…

Kimse düşünmüyor ne yaptımda bu durumdayım diye. Allah kimseye zulm etmez. Zalim olan insandır ve zulümlerine son vermedikçe İlâhi adâletin pençesi kesindir. Dert verir ve sabrettirir, sabredenle beraber olur, sonra derdini günahlarına kefaret sayar. Yılların ve belli zaman dilimlerinin suçu mudur ki, ‘bu yıl bize uğur getirmedi’ anlayışını bilmeden benimsiyoruz.

Sanırım unuttuğumuz bir ayet var :

وَمَٓا اَصَابَكُمْ مِنْ مُص۪يبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ اَيْد۪يكُمْ وَيَعْفُوا عَنْ كَث۪يرٍۜ
(Şura.30)
Başınıza gelen her musibet kendi yapıp ettikleriniz yüzündendir; kaldı ki Allah birçoğunu da bağışlar.
Yeni yılda bu ayeti okuyup düşünelim.

Selam ve dua ile…