Seni tutmayanlar, sana tutunamayanlar düşünsün

Seni tutmayanlar, sana tutunamayanlar düşünsün

Elvedâ burhân-ı ümmet elvedâ!..
Elvedâ tuğyân-ı rahmet elvedâ!.. Elvedâ Ey Mâh-ı Gufran Ramazan!..

Hasretle bekledik, hoş geldin ya şehri Ramazan dedik, ve şimdi de hüzünle yolcu ediyoruz. Elveda ya şehri Ramazan. Rabbim katında bizi mahçup Eyleme.
Hainlere zalimlere fırsat verme. Madurların yardımcısı ol Allahım.

Ey Kur-an ve rahmet ayı, sen Şehri Mübarek’sin.
Müminlere hem gereksin, sırat üstünde muratsın.
Elveda ey vahyi mübarek elveda,
Elveda ey Şehr-i Rahmet,
Elveda ya şehri Ramazan,
Ey oruç bir ay biz seni tuttuk,
Dilimizi kalbimizi gözümüzü
onbir ayda sen bizi tut..

Geldinde gidiyosun öylemi?
Seni tutanlar öyle bir tuttu, öyle bir sarıldı ki; tadına doyamadılar, kanamadılar. Seneye bir daha isterler.

Rabbim tuttuğumuz oruçları, kabul eylesin. Daha nice Ramazan aylarına erdirsin cümlemizi.

Ne güzel ifade etmiş Üstad Necip Fazıl Kısakürek;

“Ey Şehri Ramazan!
Geldin de gidiyorsun öyle mi?
Seni tutmayanlar, sana tutunamayanlar, düşünsün sonunu.”